CJ PŁ jest jednostką szczycącą się długą historią, w trakcie której zmieniały się jej nazwy, wielkość zespołu, warunki lokalowe, ale zawsze kładziono w niej duży nacisk na utrzymanie jak najwyższej jakości kształcenia. Nauczanie języków obcych w Politechnice Łódzkiej rozpoczęło się w 1945 roku, wraz z przyjęciem pierwszego rocznika studentów. Jednostka powołana do tego celu nazywała się „Zespołem lektorów” przy Katedrze Chemii Ogólnej. W 1951 stała się jednostką samodzielną, której nazwa uległa kilkakrotnie zmianie: Studium Praktycznego Nauczania Języków, Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych, Studium Języków Obcych. Od dnia 1 stycznia 2013 roku, zgodnie z zarządzeniem Rektora PŁ, nosi dziś obowiązującą nazwę: Centrum Językowe Politechniki Łódzkiej (CJ PŁ).

Do 1971 roku Centrum mieściło się w budynku Wydziału Włókiennictwa. Następnie otrzymało pomieszczenia biurowe i kilka audytoriów w budynku przy al. Politechniki 11. W 2000 roku Senat Uczelni podjął decyzję o adaptacji budynków przy al. Politechniki 12 do samodzielnego użytkowania przez Centrum. Od 2005 roku CJ PŁ mieści się w budynku dawnej fabryki, zmodernizowanym i wyposażonym w ramach projektu finansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach ZPORR (marzec 2004 – styczeń 2006). W Centrum znajduje się 35 sal dydaktycznych i sala konferencyjna, pomieszczenia administracyjne, gospodarcze, sanitarne oraz biblioteka CJ PŁ.

W początkach działalności jednostka zatrudniała 8 lektorów. Niezależnie jednak od liczby wykładowców jej kadrę dydaktyczną zawsze tworzyli świetni filolodzy z bardzo dobrym przygotowaniem metodycznym. Wśród nich był m. in. dr Arno Will, germanista, w czasie okupacji nauczyciel tajnych kompletów, w latach 1955-1965 piastujący stanowisko kierownika jednostki; późniejszy prodziekan Wydziału Filologicznego UŁ i kierownik Instytutu Filologii Germańskiej.